หากบังเอิญว่าคุณออกทริปท่องเที่ยวที่ประเทศสหรัฐฯ แล้วบังเอิญว่าคุณดันหลงทาง บังเอิญกว่านั้นอีกคือคุณไม่มีเข็มทิศ ไม่มีแผ่นที่ และซวยซ้ำซ้อนด้วยการแบตเตอรี่มือถือหมดเกลี้ยง ที่สำคัญ ไม่ได้พกพาวเวอร์แบงค์มาด้วย แน่นอนว่า ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังแบบนี้ คุณอาจจะพยายามมองหาปาฏิหาริย์บางอย่าง ที่จะทำให้คุณรอดไปได้
แต่ลองมองรอบๆ คุณอาจจะพบว่า ที่พื้นดินใกล้ๆคุณนั้น สิ่งก่อสร้างคอนกรีตขนาดใหญ่เป็นรูปลูกศรอยู่บนพื้น และถ้าคุณโชคดีพอที่จะค้นพบมัน ยินดีด้วย คุณได้ระบบ GPS ยุคโบราณแล้ว
อันที่จริงจะเรียกว่าระบบ GPS ยุคโบราณ ก็ไม่ใช่คำเรียกที่ถูกนัก อย่างไรก็ตาม สิ่งก่อสร้างนี้ถูกใช้ด้วยจุดประสงค์อย่างเดียวกัน คือใช้ระบบพิกัด โดยเฉพาะให้กับนักบินในยุคก่อน ที่จะไม่หลงทางนั่นเอง
ลูกศรคอนกรีตที่พื้นนี้ มีขนาดราว 70 ฟุต มันถูกใช้โดยไปรษณีย์สหรัฐฯในสมัยก่อน เพื่อใช้นำทางเครื่องบินส่งพัสดุ เพราะสมัยก่อนนั้น ไม่มีระบบนำทางหรือ GPS ที่สามารถระบุพิกัดและบอกทิศทางได้ทันสมัยเหมือนอุปกรณ์สมัยนี้นั่นเอง
ลูกศรเหล่านี้ จะชี้ทางออกจากทะเลทราย ซึ่งถ้าคุณเดินทางมันไปเรื่อยๆ ก็จะพบแหล่งชุมชนและทางออกจากทะเลทรายในที่สุด
ในอดีตนั้น ไปรษณีย์สหรัฐฯได้เริ่มต้นให้บริการขนส่งพัสดุและจดหมายข้ามประเทศ จากตะวันออกไปตะวันตก โดยใช้เครื่องบินที่เหลือจากช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 และแน่นอน นักบินก็คือนักบินเก่าของกองทัพสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1 นั่นแหละ โดยเมื่ออกจากกองทัพแล้ว พวกเขาก็มาขับเครื่องบินส่งพัสดุไปทั่วสหรัฐฯ โดยใช้ลูกศรดังกล่าวเป็นเครื่องหมายนำทางนั่นเอง
โดยเครื่องหมายลูกศรคอนกรีตนี้ ถูกสร้างในปี 1924 ซึ่งรัฐบาลกลางสหรัฐฯได้ให้ทุนในการสร้างสิ่งก่อสร้างนี้ทุกๆ 10 ไมล์ เพื่อช่วยให้นักบินสามารถขับเครื่องบินไปในทิศทางที่ถูกต้องได้แม้ในยามที่สภาพอากาศเลวร้าย หรือโดยเฉพาะในช่วงกลางคืน
อันที่จริงแล้ว สิ่งก่อสร้างแบบเต็มๆ จะไม่ใช่แค่ลูกศรคอนกรีตเท่านั้น แต่เป็นอาคารกระท่อมหลังเล็กๆทาสีส้มพร้อมกับเสาสูงที่คอยเปิดไฟวับวาบหรือที่เรียกว่า ‘บีคอน’ ไว้
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เทคโนโลยีด้านวิทยุและระบบเดินอากาศนั้นได้ถูกพัฒนาขึ้นมาก ทำให้รัฐบาลกลางสหรัฐฯตัดสินใจรีไซเคิลอาคารและเสาบีคอนเหล่านั้นให้กลายเป็นเศษเหล็กไป เหลือเพียงแค่ลูกศรคอนกรีตที่ชี้ทิศทางห่างกันทุกๆ 10 ไมล์นั่นเอง
ที่มา : messynessychic.com , เรียบเรียง : Walkki
